ლტოლვილისა და დამატებითი დაცვის მქონე პირის მოქალაქეობა საფრანგეთში — ვინ, როდის და როგორ შეიძლება გახდეს ფრანგი

საფრანგეთის მოქალაქეობის მიღება (naturalisation française) უცხოელებისთვის რეგულირდება მკაფიო და გამჭვირვალე კანონით. განსაკუთრებული წესები ვრცელდება იმ პირებზე, რომლებსაც საფრანგეთმა მიანიჭა საერთაშორისო დაცვა — ლტოლვილებზე (réfugiés) და დამატებითი დაცვის ბენეფიციარებზე (protection subsidiaire).

მიუხედავად იმისა, რომ ეს ორი სტატუსი ხშირად ერთ კონტექსტში იხსენიება, მოქალაქეობის მიღების თვალსაზრისით მათ შორის არსებითად განსხვავებული პირობებია.

🟦 ლტოლვილი (Réfugié reconnu par l’OFPRA ან CNDA)

ლტოლვილის სტატუსი საფრანგეთში ენიჭება იმ პირებს, რომლებსაც საფრანგეთის თავშესაფრის ოფისი (OFPRA) ან ეროვნული სასამართლო (CNDA) ოფიციალურად აღიარებს დაცვას ჟენევის კონვენციის საფუძველზე.

საფრანგეთის სამოქალაქო კოდექსის 21-19 მუხლი პირდაპირ განსაზღვრავს, რომ:

ლტოლვილს არ სჭირდება 5-წლიანი ლეგალური ცხოვრების ვადა მოქალაქეობის მისაღებად.

ეს ნიშნავს, რომ როგორც კი პირი ოფიციალურად მიიღებს ლტოლვილის სტატუსს, მას უკვე აქვს უფლება მოითხოვოს საფრანგეთის მოქალაქეობა —

დაუყოვნებლივ,

თუ აკმაყოფილებს სხვა ზოგად პირობებს:

• საკმარისი საფრანგული ენის ცოდნა (მინიმუმ დონე B1); (დღევანდელი 2025 წლის მდგომარეობით)

• ინტეგრაცია საფრანგეთის საზოგადოებაში (დასაქმება, სწავლა, სოციალური ჩართულობა);

• სუფთა სამართლებრივი ისტორია (casier judiciaire);

• რეალური ყოფნა საფრანგეთის ტერიტორიაზე და მისდამი ერთგულების დემონსტრირება.

საფრანგეთის სახელმწიფო ლტოლვილებს აღიარებს, როგორც პირებს, რომლებმაც უკვე დაამყარეს მყარი ბმა ქვეყანასთან, ამიტომ მათთვის არ მოქმედებს “5-წლიანი ლოდინის პერიოდი”, რომელიც სხვა უცხოელებზე ვრცელდება.

🟩 დამატებითი დაცვა (Protection subsidiaire)

დამატებითი დაცვის სტატუსი ენიჭება იმ ადამიანებს, რომლებიც ვერ აკმაყოფილებენ ჟენევის კონვენციის კრიტერიუმებს, მაგრამ საკუთარი ქვეყნის პირობებში დაბრუნება მათთვის სერიოზულ საფრთხეს წარმოადგენს (მაგალითად, ომი, წამება ან სიცოცხლის საფრთხე).

საფრანგეთის კანონმდებლობა ამ კატეგორიას არ ანიჭებს განსაკუთრებულ პრივილეგიას მოქალაქეობის თვალსაზრისით.

📜 საფრანგეთის სამოქალაქო კოდექსის

მიხედვით:

უცხოელ პირს მოქალაქეობის მისაღებად უნდა ჰქონდეს საფრანგეთში მინიმუმ 5-წლიანი უწყვეტი და კანონიერი საცხოვრებელი.

შესაბამისად, დამატებითი დაცვის ბენეფიციარს შეუძლია მიმართოს მოქალაქეობისთვის მხოლოდ მას შემდეგ, რაც:

• 5 წელი ცხოვრობს საფრანგეთში ლეგალურად,

• ფლობს ბინადრობის ნებართვას,

• აჩვენებს ინტეგრაციის ნიშნებს (სწავლა, დასაქმება, ენაის ფლობა და სხვა)

🧾 განაცხადის პროცედურა

მოქალაქეობის მოთხოვნა (demande de naturalisation) კეთდება:

• ონლაინ პლატფორმაზე https://administration-etrangers-en-france.interieur.gouv.fr/particuliers/

  
  

• ან პირადად საცხოვრებელი ადგილის შესაბამის პრეფექტურაში (préfecture).

ლტოლვილებს საფრანგეთში განსაკუთრებული სამართლებრივი სტატუსი აქვთ — მათთვის მოქალაქეობის მიღება შესაძლებელია დაუყოვნებლივ,

ხოლო დამატებითი დაცვის ბენეფიციარები განიხილებიან ჩვეულებრივ უცხოელებად და ვალდებულნი არიან დაასრულონ 5-წლიანი ლეგალური ცხოვრების ვადა.

ეს განსხვავება არა მხოლოდ იურიდიული, არამედ ჰუმანიტარული თვალსაზრისითაც მნიშვნელოვანია:

საფრანგეთი ლტოლვილებს აღიარებს როგორც სრულფასოვან წევრებს თავისი საზოგადოების, ხოლო დამატებითი დაცვის ბენეფიციარებს აძლევს გზას, რომ დროთა განმავლობაში ინტეგრირდნენ და მოიპოვონ მოქალაქეობა.