შანსი, რომელიც შეიძლება აღარ განმეორდეს — როგორ შეუძლიათ არალეგალ მიგრანტებს ლეგალური სტატუსის მოპოვება საფრანგეთში 2025–2026 წლებში

პოლიტიკური და სამართლებრივი კონტექსტი

საფრანგეთში მიგრაციის საკითხი ბოლო წლების განმავლობაში ერთ-ერთი ყველაზე დაპირისპირებული თემაა პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ დებატებში. 2024 წლის 26 იანვარს მიღებული კანონი (loi n° 2024-42 relative à l’immigration et à l’intégration), რომელიც ოფიციალურად გამოქვეყნდა Journal Officiel-ში, მიზნად ისახავს ერთდროულად ორი ამოცანის შესრულებას:

1. ეკონომიკისთვის აუცილებელი დეფიციტური პროფესიების შევსება;

2. არარეგულარული სტატუსით მცხოვრები მიგრანტებისთვის ლეგალური გზის შეთავაზება.

ეს არის ბალანსის ძიება კონტროლისა და ინტეგრაციის შორის — პოლიტიკა, რომელიც ერთდროულად პასუხობს როგორც შრომითი ბაზრის საჭიროებებს, ისე სოციალურ ინტეგრაციის გამოწვევებს.

ძალაში შესვლა და ვადები

• კანონი ამოქმედდა 2025 წლის 1 მაისიდან.

• მოქმედებს 2026 წლის 31 დეკემბრამდე.

ეს არის შეზღუდული ხანგრძლივობის მექანიზმი, რაც თავისთავად ქმნის განსაკუთრებულ მოტივაციას პოტენციური ბენეფიციარებისთვის: ვინც დროზე ვერ მოასწრებს, შესაძლოა მომავალში მსგავსი შესაძლებლობა აღარასოდეს ჰქონდეს.

კრიტერიუმები: ვინ შეიძლება ისარგებლოს

ლეგალიზაციის მოთხოვნა შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ერთდროულად დაკმაყოფილებულია რამდენიმე მკაცრი პირობა:

1. საცხოვრებელი ვადა — მინიმუმ 3 წელი საფრანგეთში (დოკუმენტურად დამტკიცებული).

2. სამუშაო გამოცდილება — ბოლო 24 თვეში მინიმუმ 12 თვე მუშაობა (ხელფასის ფიშები, კონტრაქტები).

3. დეფიციტური პროფესიები (Liste des métiers en tension):

   
   

   • მშენებლობა (BTP);

   • დასუფთავება და სანიტარია;

   • სასტუმრო-რესტორნები (მზარეულები, მიმტანები, დამხმარეები);

   • მოხუცთა და დამოკიდებული პირების მოვლა (auxiliaires de vie, aides-soignants).

განსაკუთრებული აქცენტი კეთდება სწორედ იმ სექტორებზე, სადაც ადგილობრივი სამუშაო ძალა არ კმარა, ხოლო ეკონომიკური მოთხოვნა სწრაფ და სტაბილურ შევსებას ითხოვს.

პროცედურის მახასიათებლები

• განაცხადი პრეფექტურაში — თითოეული საქმე ინდივიდუალურად განიხილება.

• საბოლოო გადაწყვეტილება — პრეფექტის ხელშია.

• ავტომატური ლეგალიზაცია არ არსებობს — საჭიროა სანდო, სრულყოფილი დოსიე.

პროცედურა მოითხოვს:

• ბინის ხელშეკრულებებს, ქვითრებს, გადასახადების ისტორიას (საცხოვრებლის დასამტკიცებლად);

• ხელფასის ფურცლებს ან კონტრაქტებს (სამუშაო სტაჟის დასადასტურებლად);

• დამსაქმებლის წერილებს ან დაპირებებს.

რისკები და გამოწვევები

კანონი საშუალებას იძლევა, მაგრამ არავითარ გარანტიას არ იძლევა. უარის შემთხვევაში, არსებობს OQTF-ის (Obligation de Quitter le Territoire Français — ქვეყნის დატოვების ვალდებულება) მიღების საფრთხე.

ეს ქმნის დილემას: სცადო ახლა და გარისკო უარი, თუ დაელოდო სრულყოფილ დოკუმენტაციას?

იურისტების თქმით, წარმატების შანსი მნიშვნელოვნად იზრდება, თუ დოსიე კარგადაა მომზადებული, ხოლო დამსაქმებლის მხარდაჭერა მკაფიოდაა დაფიქსირებული.

ეკონომიკური და სოციალური გავლენა

ფრანგული ეკონომიკისთვის ეს კანონი პრაქტიკულ პასუხს იძლევა:

• მშენებლობის სექტორში — 200 000-მდე პოზიცია დაუკმაყოფილებელია;

• დასუფთავებაში — ადგილობრივ კადრებს ხშირად არ სურთ ამ სფეროში მუშაობა;

• მოვლის სამსახურში — მოსახლეობის დაბერების ფონზე მოთხოვნა წლიდან წლამდე იზრდება.

ამიტომ, ლეგალიზაცია ერთდროულად არის ეკონომიკური საჭიროება და სოციალური ინტეგრაციის ინსტრუმენტი.

დასკვნა

2025–2026 წლების ლეგალიზაციის მექანიზმი შეიძლება ჩაითვალოს ისტორიულ ფანჯარად. ის წარმოადგენს შანსს ათასობით მიგრანტისთვის, ვინც წლებია ცხოვრობს საფრანგეთში და რეალურად უზრუნველყოფს ქვეყნის ეკონომიკის მუშაობას.

მაგრამ, როგორც ყველა გამონაკლისის შემთხვევაში, შანსი შეზღუდულია დროში, მკაცრ კრიტერიუმებში და ინდივიდუალურ გადაწყვეტილებაში.

სწორედ ამიტომ, საჭირო არის კარგად მომზადებული დოკუმენტები, იურიდიული კონსულტაცია და დროზე რეაგირება.

2025 წლის 1 მაისიდან 2026 წლის 31 დეკემბრამდე — ეს არის შანსი, რომელიც შესაძლოა აღარ განმეორდეს.